Het verhaal van Walid Rashidi, ex-moslim uit Afghanistan.
Ik ben Walid Rashidi, 18 jaar en kom uit Afghanistan.
Ik woon sinds 2013 in Nederland. Ik ben als moslim geboren en opgevoed. In Afghanistan geloofde ik in God/ Allah want ik wist niet beter dan dat. Ik was een praktiserend moslim, ik bad, ik ging dagelijks naar de moskee en ik deed mee aan vasten/ramadan, want zo ben ik opgevoed. Ik volgde mijn ouders en grootouders in het geloof, ik geloofde in alles wat ze me vertelden, ik keek heel anders naar de wereld dan nu. Ik bad tot God in het Arabisch maar ik begreep er geen woord van, ik spreek en versta geen Arabisch. Maar dat was geen probleem voor mij, omdat ik veel vertrouwen had in mijn ouders, voorouders en de maatschappij waarin ik leefde. Op school werd altijd verteld dat God groot was en de profeet van islam, Mohammed, een hele goede man was. En ongelovingen ( mensen die niet moslim zijn ) dat zijn de nakomelingen van de duivel en moslims moeten nooit bevriend worden met een ongelovige. Moslims moeten ongelovigen haten, je mag een ongelovige geen hand geven, je moet ongelovingen dood maken als je de kans hebt. Dus ik dacht heel anders over mensen die niet in Islam geloofden. Er waren dagen dat ik niet naar de moskee kon gaan, bijv. omdat ik ziek was. Die nachten kreeg ik nachtmerries, ik kon niet slapen en dat kwam omdat iedereen in mijn omgeving tegen mij zei dat als jij een dag niet naar de moskee gaat of niet bidt, dan ga je naar de hel. Ze vertelden dat de hel een hele slechte plek is waarin de duivels wonen en zulke dingen.
Ik vluchtte samen met een deel van mijn familie vanuit Afghanistan naar Nederland, omdat de situatie voor ons gezin te moeilijk en bedreigend werd. Ik woonde in een Asielzoekerscentrum, daar keek ik vaak naar de TV. Er was een zender in Farsi, omdat ik geen Nederlands verstond keek ik vaak naar die zender. Er was een wetenschappelijk programma (Through The Wormhole), dat was in Farsi vertaald. In dat programma werd over het ontstaan van het universum gesproken en dat was heel anders dan wat ik tot dan dacht over het ontstaan van het universum. Ik geloofde dat God eerst in 2 dagen de aarde heeft geschapen en in andere 4 dagen de rest van het universum, want dat had ik zo geleerd in Afghanistan en ik geloofde dat de hemel een soort dak was op de aarde. Maar in dat programma werd verteld dat het universum is ontstaan door de Big bang, ca. 14.000 miljard jaar geleden en de aarde 4.5 miljard jaar geleden en dat het bewezen is. Dat alles te weten was eigenlijk het begin van mijn twijfel. Na het zien van dat programma ging ik op zoek naar waar ik in geloofde: Islam dus. Ik las vertaalde koranteksten en verhalen over de Islamitische profeet Mohammad op internet en dat vond ik heel schokkend. Het was allemaal heel anders dan wat ik altijd dacht. Ik geloofde dat Islam de religie van vrede was, want zo was het aan mij verteld, maar na het lezen van vertaalde koranteksten kwam ik erachter dat het niet zo is. Bijvoorbeeld dat vrouwen helemaal niks betekenen binnen de Islam. Of zoals in een vers van koran is geschreven dat mannen hun vrouwen mogen slaan. Ook staat in de koran dat 1 man gelijk is aan 2 vrouwen.
Ik dacht altijd heel anders over de profeet van Islam, ik dacht dat hij een goed mens was. Na het lezen van de teksten over hem kwam ik erachter dat hij onrechtvaardig en moordlustig was. In Afghanistan trouwden oude mannen met jonge meisjes, ik vroeg me altijd af waarom ze dat deden als het niet van islam mag. Maar nu weet ik dat het wel mag, juist van Islam! Die mannen willen hun profeet volgen. En over de koran denk ik nu dat het een boek is dat geen nut heeft voor de maatschappij, en zelfs dat het een boek is tegen de maatschappij en tegen menselijkheid. Toen ik moslim was geloofde ik dat wij de nakomelingen van Adam en Eva zijn en dat wij door de god geschapen zijn. Nu weet ik van de evolutietheorie van Charles Darwin en dat die is bewezen, het scheppingsverhaal van religies is daarmee onjuist verklaard. Ik weet nu dat er geen God bestaat, ik kan me nu niet meer een bovennatuurlijke macht/kracht voorstellen/fantaseren. Toen ik moslim was voelde ik me als een gevangene. Er waren zo veel regels, je moest altijd opletten dat je volgens de regels leefde, omdat je anders naar de hel zou gaan. Ik dacht heel anders over mensen die een andere religie hadden. Nu voel ik me vrij en niet meer gevangen en kijk ik naar iedereen hetzelfde.
Ik sta er voor open te praten met andere moslims die twijfelen over het afstand nemen van het geloof in de Islam.
ÂÂ
Nawoord van het AV-bestuur.
Walid heeft zijn verhaal gedaan in de hoop dat de Nederlandse lezer een indruk krijgt van hoe het hem als vluchteling met zijn ‘bekering’ van moslim naar het atheïsme is vergaan, maar ook om islam-twijfelaars daarmee te bereiken.
Wij Nederlanders leven in een land met een open samenleving, een land ook waar alle denkbare informatie voorhanden is. Er bestaat hier ook geen maatschappelijke druk die ons in een keurslijf dwingt. Wij leven in vrijheid en kunnen ons als individu vrijelijk ontplooien. De Nederlandse wet is zodanig geschreven dat iedere ingezetene volledig vrij is een eigen mening te kunnen vormen en verkondigen. Ook bestaat hier de vrijheid van levensovertuiging.
Vergeleken met veel andere landen is Nederland een land waar het goed wonen is, dat trouwens in meerdere opzichten. Dat moet ook maar zo blijven.
Walid schets een beeld van hoe het is om te wonen in een land waar vanuit de overheid of maatschappij niet een leven kan worden geleefd zoals in menig Westers land de normaalste zaak van de wereld is. Er zijn dus landen waar het ‘niet prettig’ wonen is. Afghanistan, het land waar Walid en zijn familie vandaan komen, is zo’n land. Er zijn helaas meer landen als Afghanistan. In die landen drukt de islam een zwaar stempel op de maatschappij, daar bestaat bijvoorbeeld geen openbaar neutraal onderwijs, ook geen vrijheid van beleven van eigen levensovertuiging. Vooral niet voor atheïsten. Voor christenen is het leven in zo’n islamitisch land al vrijwel onmogelijk, maar vooral als atheïst loop je daar grote veiligheidsrisico’s. Atheïsme wordt in streng islamitische landen gezien als godslastering en is als zodanig ook (grond)wettelijk vastgelegd. Voor godslastering, blasfemie, staat in 13 (!) landen zelfs de doodstraf genoteerd. In Afghanistan is de religieuze druk groot, 99 % van de bevolking is moslim, daar is een vrije ontplooiing voor het individu niet mogelijk. In alle schoolboeken zijn de eerste pagina’s gewijd aan de islam en haar profeet. Het stellen van kritische vragen of uiten van zelfs de minst kritische woorden over de islam is daar onmogelijk en wordt bestraft met maatschappelijke uitsluiting, of door wet gesanctioneerd. Islam-afvalligheid wordt er zwaar aangerekend en heeft ernstige gevolgen voor de betrokkene. Je kunt daar maar beter je mond houden over de islam, wat dan ook de praktijk is.
Contact met een gelijkgestemden.
Het is als afvallige moslim in streng islamitische landen feitelijk onmogelijk met gelijkgestemde niet-gelovigen in contact te komen. Doe je wel een poging daartoe dan loop je grote risico’s te worden herkend, met alle gevolgen van dien. Veel afvalligen hebben echter sterk de behoefte met anderen te praten over een godsdienstvrij leven, in Nederland de gewoonste zaak van de wereld. Walid kan uit ervaring spreken dat dat in een land als Afghanistan niet kan, hij biedt zich aan voor een gesprek over afvalligheid en de atheïstische levensovertuiging.
Bent u islam-afvallige of was u al atheïst en hebt u behoefte aan een gesprek in het Dari of Farsi? Neem dan gerust contact met ons op zodat wij u met Walid in contact kunnen brengen.
Wenst u in een andere taal of de Engelse taal een gesprek dan geven wij dat aan een ander contactpersoon door.
Gespreksgroepen.
Samen met het Humanistisch Verbond (het HV organiseert al zo’n bijeenkomst in het land) hebben wij plannen op meerdere plaatsen in Nederland gespreksgroepen te organiseren. Als u daar een keer aan mee wilt doen kunt u ons dat doorgeven of direct met het HV contact opnemen.
Contact (zo mogelijk in de Nederlandse of Engelse taal):
Atheïstisch Verbond: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Humanistisch Verbond: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
ÂÂ